2. ใช้คู่กับ ‘so that’ ใช้ในรูปแบบอดีต เพื่อแสดงให้เห็นว่า พยายามที่จะทำให้บางอย่างเกิดขึ้นหรือป้องกันไม่ให้เกิดขึ้น
We packed all the books in wooden boxes so that they wouldn’t get damaged.
เราเอาหนังสือทั้งหมดใส่กล่องไม้ไว้เพื่อที่ว่าพวกมันจะได้ไม่เสียหาย

3. ใช้เพื่อบอกถึงสิ่งที่มักจะทำเป็นประจำ หรือ กิจวัตร ในอดีต
When we worked together, we would often have coffee together.
ตอนที่เราเคยทำงานด้วยกัน เรามักจะไปกินกาแฟด้วยกัน
On summer evenings they would sit out in the garden. 
ทุกๆเย็นในช่วงหน้าร้อน พวกเขามักจะไปนั่งในสวนด้วยกัน

4. ใช้เพื่อขอให้ใครสักคนช่วยทำอะไรให้เราแบบสุภาพ 
Would you shut the window, please?
ช่วยปิดหน้าต่างให้หน่อยได้ไหม
Would you mind waiting outside?
ช่วยไปรอข้างนอกหน่อยได้ไหม

5. would ใช้คู่กับ like แปลว่า อยากจะหรือต้องการ มีความหมาย เหมือน ‘want’ แต่ would like จะสุภาพกว่า
My parents would like to meet you.
พ่อแม่ฉันอยากเจอเธออะ
Would you like some tea?
ดื่มชาหน่อยไหม

6. if clause type 2 (S+V2, if+S+would+V) ใช้เพื่อบอกถึงเรื่องที่จินตนาการขึ้นมา(ไม่ใช่เรื่องที่จะเกิดขึ้นจริง) : เงื่อนไขสมมติ
What would you do if you had a hundred million baht?
แกจะทำอะไรถ้าแกมีเงิน100ล้านบาท
I would be amazed if I got the job.
ฉันจะแปลกใจมากเลยถ้าฉันได้งานนี้อะ

7. if clause type 3 (S+had+V3, if+S+would+have+V3) ใช้เพื่อพูดถึงอดีตที่แก้ไขไม่ได้ ถ้าย้อนกลับไปแก้ไขอดีตได้คงดี
If you had worked harder, you would have passed your exam.
ถ้าแกตั้งใจเรียนมากกว่านี้ตอนนั้น แกก็คงจะสอบผ่านไปแล้วหละ
I would have believed you if you hadn't lied to me before.
ฉันคงจะเชื่อแกไปแล้ว ถ้าแกไม่เคยโกหกฉันมาก่อน